Το Papilloma είναι ένας καλοήθης σχηματισμός στο δέρμα ή στους βλεννογόνους που προκαλείται από έναν από τους πολλούς τύπους ιών στην οικογένεια Papovaviridae. Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος, ή ο HPV, είναι το γενικό όνομα για μια ομάδα ιών DNA χωρίς περίβλημα που μεταδίδονται με διάφορους τρόπους. Η λοίμωξη από τον HPV μπορεί να συμβεί κατά τη συνουσία με μικροτραύμα των βλεννογόνων και του δέρματος κατά τον τοκετό (από μια μολυσμένη μητέρα σε ένα παιδί).
Ιός ανθρώπινου θηλώματος σε ενήλικες
Η λοίμωξη από ανθρώπινα θηλώματα (PVI) είναι αρκετά συχνή. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι πάνω από το 80% του νεαρού πληθυσμού είναι φορείς αυτού. Η λοίμωξη που διεισδύει στο σώμα επηρεάζει το πλακώδες επιθήλιο του δέρματος και μπορεί να πολλαπλασιαστεί εκεί για χρόνια. Οι διάφοροι τύποι του, που επηρεάζουν τους βλεννογόνους, προκαλούν την εμφάνιση καλοήθους επιπεφυκότα, στοματικών και γεννητικών σχηματισμών.
Θηλώματα στις γυναίκες
Μια μόλυνση με τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι εξίσου απειλητική για τους άνδρες και τις γυναίκες. Ωστόσο, ορισμένοι τύποι παθογόνων μικροοργανισμών αποτελούν μεγάλες απειλές για την υγεία και τη ζωή των γυναικών. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι ο HPV μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Ο ιός θηλώματος σε έγκυες γυναίκες
Μια σοβαρή αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και η ορμονική ανισορροπία μπορούν να προκαλέσουν ενεργή αναπαραγωγή και συμπτωματικές εκδηλώσεις του ιού του θηλώματος, ο οποίος από καιρό ήταν αδρανής στο σώμα. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα και στους βλεννογόνους μπορεί να τρομάξει τις μέλλουσες μητέρες. Σε αυτήν την περίπτωση, η γυναίκα χρειάζεται επειγόντως διαβούλευση με έναν γυναικολόγο.
Ο HPV δεν αποτελεί αντένδειξη για τη σύλληψη, αν και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το μωρό να μολυνθεί κατά τη διάρκεια της εργασίας.
Τα θηλώματα στους άνδρες
Το θηλώωμα στους άνδρες, ως επί το πλείστον, δεν οδηγεί σε κλινικές εκδηλώσεις. Όμως οι άντρες είναι ταυτόχρονα πηγή μόλυνσης και μολύνουν τους σεξουαλικούς συντρόφους τους. Στην κανονική κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, η δραστηριότητα των παθογόνων μικροοργανισμών μειώνεται στο μηδέν. Ωστόσο, με την ανοσοανεπάρκεια, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και η παρουσία του ιού του θηλώματος στο αίμα αρχίζει να εκδηλώνεται ενεργά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιθετικά.
Ο τύπος της σεξουαλικά μεταδιδόμενης λοίμωξης που προκαλεί κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Οι HPV 16 και 18, που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες, σπάνια ανιχνεύονται στους άνδρες. Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο ιός θηλώματος αυτού του τύπου παραμένει στον ουρηθρικό κανάλι για κάποιο χρονικό διάστημα, μετά τον οποίο αυτοαποκαθίσταται λόγω της έλλειψης ευνοϊκού περιβάλλοντος για την αναπαραγωγή του. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στους άνδρες μπορεί να εμφανιστούν:
- πιο συχνά στο στεφανιαίο αυλάκι και στο κοίλωμα του πέους.
- πολύ λιγότερο συχνά στο σώμα του πέους ή στο κεφάλι.
- στην περιοχή του εξωτερικού ανοίγματος της ουρήθρας.
- στην ίδια την ουρήθρα
- στην περινιακή περιοχή και στον πρωκτικό σωλήνα.
Σε σύγκριση με τις γυναίκες, το θηλώδες σπάνια προκαλεί την ανάπτυξη καρκίνου στους άνδρες. Η διάγνωση του HPV στο αρσενικό σώμα είναι επίσης δύσκολη.
Ανθρώπινο θηλώωμα σε παιδιά
Τα θηλώματα σε γυναίκες και άνδρες καθώς και σε παιδιά επηρεάζουν όλα τα όργανα με αναπόσπαστο ή μεταβατικό επιθήλιο. Μπορεί να είναι το δέρμα, η βλεννογόνος μεμβράνη του στόματος, ο λαιμός, η αναπνευστική οδός. Η μετάδοση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος στην παιδική ηλικία συμβαίνει:
- κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου.
- όταν το παιδί περνά μέσα από το κανάλι γέννησης της μητέρας.
- Επικοινωνήστε με την Οικιακή Διαδρομή από τους Γονείς έως το Μωρό.
- εντός της ομάδας (νηπιαγωγείο, σχολείο, αθλητικά και αναπτυξιακά τμήματα).
Αλλά ακόμη και αν ένα παιδί μολυνθεί, ο ιός του θηλώματος μπορεί να καθαριστεί από το σώμα μετά από μια ορισμένη χρονική περίοδο. Εάν αυτό δεν συνέβη αμέσως μετά την έναρξη της εφηβείας, σε πολλές περιπτώσεις τα θηλώματα στο σώμα και οι βλεννογόνοι εξαφανίζονται.
Θηλώματα στο σώμα
Τα πιο συνηθισμένα στα παιδιά είναι κλινικές εκδηλώσεις του ανθρώπινου θηλώματος με τη μορφή κοινών ή χυδαίων κονδυλωμάτων. Βρίσκονται συνήθως στο εσωτερικό και στο πίσω μέρος των παλάμων των χεριών ή στην περιοχή του γόνατος. Αλλά συχνά η εμφάνιση θηλωμάτων με προεξέχουσα κερατινοποιημένη επιφάνεια σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Δεν προκαλούν ενόχληση και είναι ανώδυνοι. Εάν τραυματιστούν, τέτοιοι σχηματισμοί μπορεί να αρχίσουν να βλάπτουν και να αιμορραγούν.
Τα θηλώματα στα παιδιά στην επένδυση του λάρυγγα
Η πιο συνηθισμένη διάγνωση σε παιδιά όταν ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος υπάρχει στο σώμα τους είναι η λαρυγγική θηλώματα. Εάν μια λοίμωξη εμφανίζεται κατά τον τοκετό και η λοίμωξη μεταδίδεται από μητέρα σε παιδί, οι εξωτερικές εκδηλώσεις της παρατηρούνται συνήθως πριν το μωρό φτάσει στην ηλικία των πέντε ετών. Η αιτία του θηλώματος λάρυγγα είναι η διείσδυση των HPV τύπων 6 και 11 στο σώμα του παιδιού.
Οδοί λοίμωξης, τύποι PVI και εκδηλώσεις τους
Ο ιός θηλώματος είναι πολύ μεταδοτικός. Οι διαδρομές μετάδοσης ποικίλλουν, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον αριθμό των ατόμων που κινδυνεύουν. Περισσότεροι από εκατό τύποι παθογόνων θηλωμάτων χωρίζονται σε διάφορους τύπους από τη σύγχρονη ιατρική, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τις δικές τους οδούς μετάδοσης, τις εξωτερικές εκδηλώσεις και την έκταση της βλάβης στην υγεία.
Πώς μεταδίδεται το ανθρώπινο θηλώμα;
Η μόλυνση με τον ιό του θηλώματος μπορεί να συμβεί μέσω σεξουαλικής επαφής, οικιακής χρήσης ή κατά τη διάρκεια του τοκετού, στην οποία οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μεταδίδονται από τη μητέρα στο παιδί. Είναι επίσης πιθανό ένα άτομο να μολυνθεί με έναν από τους ιούς των θηλωμάτων. Αυτόματος εμβολιασμός μπορεί να συμβεί σε περίπτωση μηχανικής βλάβης στο δέρμα ή στους βλεννογόνους, για παράδειγμα κατά την αποτρίχωση.
Θηλώματα: αιτίες μόλυνσης μέσω σεξουαλικής επαφής
Οι λόγοι για τη μόλυνση από ιό θηλώματος μπορεί να είναι διαφορετικοί. Αλλά ένα από τα πιο συνηθισμένα είναι η σεξουαλική μετάδοση. Επιπλέον, μπορείτε να μολυνθείτε όχι μόνο με κολπικό, αλλά και πρωκτικό και ακόμη και στοματικό σεξ. Υπάρχουν περίπου 40 τύποι ιών θηλώματος, των οποίων η μετάδοση είναι συχνές αλλαγές συντρόφων και πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Οικιακή μετάδοση του ιού
Το ύπουλο αποτέλεσμα του HPV είναι ότι έχει μεγάλες πιθανότητες μετάδοσης νοικοκυριού. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο προσβολής του ιού του θηλώματος. Οι λόγοι για αυτό είναι διαφορετικοί, για παράδειγμα:
- την παρουσία κοψίματος και γρατσουνιών στο δέρμα, καθώς και υπερβολική ξηρότητα του εξαρτήματος με την εμφάνιση ρωγμών.
- Ασθένειες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα (λοίμωξη HIV, γρίπη, έρπητα)
- Μακροχρόνια χρήση ναρκωτικών με ισχυρό αποτέλεσμα που καταστέλλει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μόλυνση μωρών κατά τον τοκετό
Όπως πολλές λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων, ο ιός των θηλωμάτων μπορεί να μεταδοθεί από μητέρα σε παιδί κατά τον τοκετό. Επιπλέον, το μωρό μπορεί να μολυνθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Όταν μια έγκυος γυναίκα φέρει HPV τύπους 6, 11, 16 ή 18, τα πιο κοινά παθογόνα επηρεάζουν την στοματική επένδυση του μωρού. Αυτοί οι τύποι λοιμώξεων θηλώματος προκαλούν συχνά ανάπτυξη νεανικής θηλώματος του λάρυγγα.
Πολλές γυναίκες πιστεύουν λανθασμένα ότι η καισαρική τομή θα βοηθήσει το μωρό να μην μολυνθεί. Αλλά ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, παραμένει η πιθανότητα μετάδοσης του ιού του θηλώματος και παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταδοθούν μέσω του πλακούντα.
Πώς εκδηλώνεται ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος;
Ο HPV είναι μια ομάδα ιών που προκαλούν την ανάπτυξη καλοήθων όγκων in vivo και υπό ορισμένους παράγοντες που οδηγούν στην κακοήθησή τους. Τα θηλώματα μπορεί να είναι δερματικά ή αναγεννητικά, ανάλογα με τη θέση τους. Τέτοια νεοπλάσματα μπορούν να εκδηλωθούν:
- Κοινά κονδυλώματα, που χαρακτηρίζονται από μια πυκνή, τραχιά επιφάνεια με πρόσθετες αναπτύξεις. Το μέγεθος αυτών των νεοπλασμάτων είναι 1 mm. Κατά κανόνα, η εμφάνισή τους παρατηρείται στις παλάμες και τα δάχτυλα στην περιοχή του γόνατος (κυρίως σε παιδιά), αλλά τέτοια θηλώματα μπορούν επίσης να υπάρχουν στο σώμα. Η εξάπλωση των κονδυλωμάτων διευκολύνεται από την ταχεία μείωση της ανοσίας.
- Πελματιαία κονδυλώματα που προκαλούν ιδιαίτερη δυσφορία και πόνο. Οι αιτιολογικοί παράγοντες τέτοιων νεοπλασμάτων είναι διαφορετικοί τύποι HPV: 1, 2 και 4. Στην εμφάνιση, οι πελματικοί σχηματισμοί μπορεί να εκληφθούν ως συνηθισμένοι κάλοι. Το μέγεθός τους είναι μικρό στην αρχή. Αλλά αργότερα το θηλώδες μεγαλώνει και μπορεί να εμφανιστούν επιπλέον αναπτύξεις γύρω από αυτό.
- Επίπεδα κονδυλώματα που εμφανίζονται στο σώμα παρουσία HPV τύπων 3 και 10. Τέτοια νεοπλάσματα συγχωνεύονται πρακτικά με το δέρμα και μπορούν να έχουν στρογγυλό ή πολυγωνικό σχήμα. Συχνά η εμφάνισή τους συνοδεύεται από κνησμό, ερυθρότητα και πόνο.
- Ιδιαίτεροι σχηματισμοί χαρακτηριστικών φορέων του ιού ηλικίας τουλάχιστον πενήντα ετών. Τέτοια θηλώματα μπορούν να εμφανιστούν στο βλέφαρο, το σώμα, τη μασχάλη κ. λπ. Το μήκος τους μερικές φορές φτάνει τα 6 mm.
- Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων που αναπτύσσονται στο πλαίσιο του HPV 6 και 11. Στις γυναίκες, τέτοια νεοπλάσματα μπορούν να εντοπιστούν στον πρωκτό και στον πρωκτικό βλεννογόνο, στα τοιχώματα του κόλπου, στη μήτρα και στον αιδοίο στην περιοχή της βουβωνικής χώρας.
Τύποι θηλωμάτων
Ο κύριος κίνδυνος που προκαλείται από τον ιό θηλώματος σε άνδρες και γυναίκες είναι ότι θεωρείται καρκινογόνος στη σύγχρονη ιατρική. Περίπου το ένα τρίτο των περισσότερων από 100 στελεχών που υπάρχουν επηρεάζει τα αρσενικά και θηλυκά γεννητικά όργανα και προκαλεί την ανάπτυξη κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
Ταξινόμηση κινδύνου καρκίνου
Ένας μη τυλιγμένος ιός DNA μπορεί όχι μόνο να προκαλέσει ανεξέλεγκτη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος και των βλεννογόνων, αλλά και να συμβάλει στην κακοήθεια των νεοπλασμάτωνΩστόσο, δεν συμβαίνει κάθε θηλώωμα στην ανάπτυξη καρκίνου. Αρκετοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης ογκογόνων ασθενειών:
- νωρίτερα έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας, συχνή αλλαγή συντρόφου και προτίμηση για πρωκτικό σεξ.
- την παρουσία σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων που επηρεάζουν τα γεννητικά όργανα, τόσο γυναίκες όσο και άντρες ·
- Το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ, που επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος και διεγείρει την εμφάνιση θηλωμάτων σε οικείο μέρος και σε άλλα μέρη του σώματος.
- τη χρήση μιας ενδομήτριας συσκευής ως αντισυλληπτικό και τη μακροχρόνια χρήση των στοματικών αντισυλληπτικών ·
- Η ενδομητρίωση και άλλες ασθένειες των οργάνων του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.
Ο προσδιορισμός του τύπου του ιού του θηλώματος θα σας βοηθήσει να πραγματοποιήσετε μια πλήρη διάγνωση, η ανάγκη για την οποία θα καθοριστεί από τον γιατρό.
Μη ογκογονικοί τύποι ιών
Μεταξύ της ευρείας ποικιλίας του HPV, υπάρχει μια ομάδα παθογόνων μικροοργανισμών που δεν αποτελούν ιδιαίτερη απειλή για την υγεία. Οι μη ογκογονικοί τύποι HPV περιλαμβάνουν τους γονότυπους ιού θηλώματος 1, 2, 3 και 5. Η παρουσία τους στο σώμα προκαλεί την εμφάνιση διαφόρων τύπων κονδυλωμάτων στο δέρμα.
- Κοινή και επίπεδη κονδυλώματα στα χέρια και τα πέλματα των ποδιών εμφανίζονται όταν μολυνθούν με γονότυπο 1 HPV.
- Ο ιός του γονότυπου 2 οδηγεί στην εμφάνιση επίπεδων και χυδαίων σχηματισμών στα χέρια.
- Ο HPV 3 προκαλεί ανεξέλεγκτη κυτταρική διαίρεση στο δέρμα και σχηματισμό επίπεδων και νεανικών κονδυλωμάτων.
Ιοί με χαμηλό ογκογόνο κίνδυνο
Χαμηλός ογκογόνος κίνδυνος ανθρώπινου θηλώματος εμφανίζεται όταν οι HPV 6, 11, 42, 43 και 44 εισέρχονται στο σώμα. Οι πιο συνηθισμένοι ιοί είναι οι γονότυποι 6 και 11. Αποτελούν περίπου το 90% όλων των λοιμώξεων. Αυτοί οι τύποι παθογόνων μικροοργανισμών προκαλούν το σχηματισμό ενός ειδικού τύπου θηλωμάτων γεννητικών οργάνων - κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Η θέση τους στην επένδυση του τραχήλου της μήτρας ή του πέους στους άνδρες ενέχει κάποιο κίνδυνο κακοήθειας των σχηματισμών.
Ο ιός των θηλωμάτων με υψηλό ογκογόνο κίνδυνο
Οι γονότυποι HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66 και 68 έχουν υψηλό ογκογόνο κίνδυνο. Περισσότερο από το 70% των λοιμώξεων είναι λοιμώξεις από ιούς των τύπων 16 και 18. Το θηλώωμα τύπου 18 βρίσκεται συχνά στη διάγνωση του αδενοκαρκινώματος. Παθογόνοι μικροοργανισμοί αυτού του τύπου προκαλούν την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού, του κόλπου, του αιδοίου ή του αρσενικού πέους.
Ταξινόμηση ιών με εντοπισμό εκδηλώσεων
Η εξωτερική εκδήλωση θηλωμάτων σε γυναίκες και άνδρες μπορεί να παρατηρηθεί στο δέρμα ανοιχτών περιοχών του σώματος, στα πέλματα των ποδιών, καθώς και στο δέρμα και στους βλεννογόνους της οικείας ζώνης. Οι βλάβες μπορεί να είναι τοπικές και πολλές φορές οι εστίες του νεοπλάσματος εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα με σοβαρή ανοσοανεπάρκεια. Αφού ο ιός εισέλθει στο σώμα, μπορούν να προσδιοριστούν τρία στάδια της ανάπτυξής του:
- στο λανθάνον στάδιο, δεν παρατηρούνται κλινικές εκδηλώσεις λοίμωξης.
- Με υποκλινική μορφή, τα συμπτώματα και τα μορφολογικά σημεία είναι ελάχιστα.
- Το κλινικό στάδιο υποδηλώνει την εμφάνιση θηλωμάτων, δυσπλασιών και κακοήθων νεοπλασμάτων.
Τα χαρακτηριστικά των εξωτερικών εκδηλώσεων εξαρτώνται από τον τύπο του ιού που μολύνει το σώμα του ασθενούς.
Θηλώματα στο λαιμό
Τα θηλώματα στο λαιμό των φορέων του ιού μπορούν να εκδηλωθούν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Τέτοιοι σχηματισμοί είναι καλοήθεις και προκαλούν μόνο ψυχολογική δυσφορία σε ένα άτομο. Ακόμα και μικρά νεοπλάσματα σε ένα λεπτό πόδι μπορεί να πιάσουν ρούχα, να τραυματιστούν, να προκαλέσουν πόνο και αιμορραγία. Όταν προκύψουν τέτοια προβλήματα, συνιστάται η αφαίρεση των θηλωμάτων στο λαιμό.
Papilloma σε ένα οικείο μέρος
Το θηλώματα σε ένα οικείο μέρος ονομάζεται κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Στις γυναίκες μπορεί να εντοπιστεί στον κολπικό βλεννογόνο ή στον τράχηλο, στους άνδρες στο πέος. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορούν επίσης να αναπτυχθούν στους ιστούς του πρωκτού. Όλοι οι τύποι ιών θηλώματος που μολύνουν τα γεννητικά όργανα μπορούν να χωριστούν σε:
- Ιοί με υψηλό βαθμό ογκογονικότητας (HPV 16, 18, 31, 33, 35), οι οποίοι αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο κακοήθειας για νεοπλασίες, αλλά δεν προκαλούν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
- Ο ιός του θηλώματος με χαμηλή ογκογονικότητα (HPV 6, 11) που οδηγεί στο σχηματισμό κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
Θηλώματα στο βλέφαρο
Τα θηλώματα των βλεφάρων είναι συχνότερα σε άτομα ώριμης ηλικίας που είναι φορείς λοίμωξης από HPV. Βρίσκονται συνήθως στην άκρη του κάτω βλεφάρου. Τα νεοπλάσματα μπορούν να έχουν τη μορφή κουνουπιδιού. Ο κίνδυνος τέτοιων σχηματισμών έγκειται στη συνεχή έκθεσή τους σε άμεσες ακτίνες UV και στη συνήθεια να τρίβετε τα μάτια με βρώμικα χέρια. Στην τελευταία περίπτωση, ο κίνδυνος μόλυνσης με θηλώματα στο βλέφαρο αυξάνεται σημαντικά. Το χρώμα του νεοπλάσματος μπορεί να είναι σαρκώδες ή σκοτεινό.
Θηλώματα: θεραπεία και διάγνωση
Ο ιός θηλώματος μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά στο σώμα. Η απόκριση του σώματος εξαρτάται από τον ίδιο τον τύπο του ιού, την κατάσταση της ανοσίας, την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών και άλλων παραγόντων, που καθορίζονται ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Υπάρχουν λοιπόν τρεις βασικοί τύποι συμπεριφοράς του ιού του θηλώματος στο ανθρώπινο σώμα:
- Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και συμπεριφέρονται παθητικά. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα άτομο μεταφέρει τον ιό και μπορεί να μολύνει άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με αυτόν.
- Ο ιός διεισδύει στο σώμα, αλλά δεν ενσωματώνεται στα χρωμοσώματα των κυττάρων, αλλά ταυτόχρονα διεγείρει την ανεξέλεγκτη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος και των βλεννογόνων, καθώς και τον σχηματισμό θηλωμάτων και κονδυλωμάτων.
- Ο HPV διεισδύει στα κύτταρα, αλλάζει τη δομή τους και γίνεται η αιτία σχηματισμού κακοήθων όγκων.
Σε κάθε περίπτωση, απαιτούνται συγκεκριμένες μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας για τον εντοπισμό του ιού.
Διαγνωστικά του ανθρώπινου ιού θηλώματος
Το κύριο διαγνωστικό είναι μια εξωτερική εξέταση του ασθενούς. Είναι σημαντικό εάν η λοίμωξη εκδηλώνεται μέσω του σχηματισμού θηλωμάτων (κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων) στα εξωτερικά γεννητικά όργανα. Για να προσδιορίσετε την παρουσία του HPV και τον τύπο του στο εργαστήριο, βοηθήστε:
- Μέθοδος PCR. Ένα τέτοιο τεστ είναι πολύ ευαίσθητο για την ανίχνευση μιας λοίμωξης που βρίσκεται σε υποκλινικό ή λανθάνουσα φάση ανάπτυξης.
- Δοκιμή Digene. Ανάλυση υβριδοποίησης για την ανίχνευση 13 στελεχών του ιού με υψηλό ογκογονικό δυναμικό και 5 με χαμηλό ογκογονικό δυναμικό. Για πιο ακριβή διάγνωση του ιού του θηλώματος, το τεστ Digen συνδυάζεται συνήθως με κυτταρολογικές μελέτες.
Η διάγνωση του ιού του θηλώματος είναι ιδιαίτερα δύσκολη στους άνδρες. Ο έλεγχος για άνδρες ασθενείς δεν είναι σχετικός. Σε αυτήν την περίπτωση, η διάγνωση είναι δυνατή μόνο παρουσία εξωτερικών κλινικών εκδηλώσεων της νόσου.
Θηλώματα: πώς να απαλλαγείτε από εξωτερικές εκδηλώσεις
Εάν ένα άτομο έχει θηλώματα στο σώμα του, ο γιατρός θα σας πει πώς να τα απαλλαγείτε. Δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε τις εξωτερικές εκδηλώσεις μόνοι σας, καθώς είναι γεμάτη με επιβλαβείς συνέπειες, ιδίως μόλυνση. Η απομάκρυνση των θηλωμάτων είναι απαραίτητη για διάφορους λόγους, συγκεκριμένα:
- Μερικοί τύποι θηλωμάτων μπορούν να αναπτυχθούν και να γίνουν καρκινικά με την πάροδο του χρόνου.
- Η παρουσία νεοπλασμάτων φέρνει ψυχολογική δυσφορία στον ασθενή.
- Τα θηλώματα στο σώμα και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να τραυματιστούν και να αιμορραγούν.
Ωστόσο, μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει εάν τα θηλώματα πρέπει να αφαιρεθούν. Για να το κάνετε αυτό, επικοινωνήστε με έναν δερματολόγο ή έναν δερματοβενιολόγο.
Αφαίρεση θηλωμάτων με λέιζερ
Η μέθοδος λέιζερ της αφαίρεσης θηλώματος είναι πολύ αποτελεσματική. Η χρήση του σάς επιτρέπει να απαλλαγείτε γρήγορα από καλοήθη νεοπλάσματα. Η αφαίρεση των σχηματισμών με λέιζερ με διάμετρο περίπου 5 mm διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί το θηλώματα σε διάφορα στάδια. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Ο ιστός που αφαιρείται με αφαίρεση λέιζερ δεν είναι κατάλληλος για ιστολογία.
Πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ραδιοκυμάτων
Η απομάκρυνση ραδιοκυμάτων είναι ένας απολύτως ανώδυνος και γρήγορος τρόπος για να απαλλαγείτε από τα θηλώματα. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, το νεόπλασμα αποκόπτεται στην περιοχή της βάσης του. Μετά την αφαίρεση, μια μικρή σκοτεινή κρούστα θα παραμείνει στη θέση της. Το κομμένο υλικό είναι κατάλληλο για ιστολογική ανάλυση. Όταν αποφασίζετε πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα χωρίς τον κίνδυνο ουλών, η μέθοδος ραδιοκυμάτων είναι η καλύτερη επιλογή για τους ασθενείς.
Αφαίρεση θηλωμάτων με υγρό άζωτο
Μιλώντας για τις εξωτερικές εκδηλώσεις των θηλωμάτων και τις μεθόδους απαλλαγής τους, είναι αδύνατο να χάσετε την απομάκρυνση με υγρό άζωτο, που ονομάζεται επίσης κρυοαφαίρεση. Αυτή η μέθοδος αφαίρεσης θηλωμάτων στο σώμα είναι πολύ αποτελεσματική, αλλά παραμένει η πιθανότητα επανεμφάνισης εξωτερικών εκδηλώσεων. Κατά την εκτέλεση της διαδικασίας, το άζωτο χαμηλής θερμοκρασίας επηρεάζει τα κύτταρα θηλώματος και τα παγώνει. Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από ελάχιστο τραύμα και από την απουσία οδυνηρών αισθήσεων.
Ηλεκτροπηξία
Ηλεκτροπηξία - απομάκρυνση των θηλωμάτων στο σώμα με στοχευμένη δράση στον ιστό του νεοπλάσματος με τρέχουσα εκφόρτιση. Αυτή η μέθοδος είναι πολύ αποτελεσματική (80-95%). Το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι μετά την αφαίρεση του σχηματισμού από το θηλώμα, δεν αφήνεται ίχνος. Μέσα σε μια εβδομάδα, μόνο μια μικρή κρούστα παραμένει στο δέρμα, η οποία εξαφανίζεται μετά τη λήξη της περιόδου σας. Δεν μπορείτε να το σκίσετε.
Θεραπεία φαρμάκων
Η απομάκρυνση των θηλωμάτων με λέιζερ ή άλλες μεθόδους που συνιστά ο γιατρός είναι μόνο μια λύση σε εξωτερικά προβλήματα που προκαλούν αισθητική, ψυχολογική ή σωματική δυσφορία. Οι μέθοδοι απομάκρυνσης των νεοπλασμάτων δεν έχουν καμία σχέση με την καταπολέμηση του ιού του θηλώματος, η θεραπεία του οποίου απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση.
Σήμερα δεν υπάρχει ειδικό φάρμακο για την αποτελεσματική εξάλειψη του ιού του θηλώματος από το σώμα και τη θεραπεία των εξωτερικών εκδηλώσεών του. Η ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση που εφαρμόζει σήμερα η ιατρική είναι:
- Αφαίρεση θηλωμάτων με λέιζερ, υγρό άζωτο και άλλες μεθόδους απομάκρυνσης καλοήθων νεοπλασμάτων.
- ανοσολογική θεραπεία για την ενεργοποίηση των φυσικών προστατευτικών λειτουργιών του σώματος.
- Γενική ενίσχυση του σώματος, λήψη συμπλοκών βιταμινών, διατήρηση υγιεινού τρόπου ζωής.
Εάν επικοινωνήσετε με έναν γιατρό και περάσετε όλες τις απαραίτητες μελέτες, μπορείτε να επιβεβαιώσετε ή να αρνηθείτε την παρουσία του ιού του θηλώματος στο σώμα, να μάθετε πώς να απαλλαγείτε από νεοπλάσματα και να μειώσετε τον κίνδυνο επανεμφάνισης.
HPV και ανοσία
Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο HPV ενδέχεται να μην εκδηλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα θηλώματα στο βλέφαρο, το λαιμό, το σώμα ή την οικεία περιοχή, που είναι εξωτερικές εκφράσεις της δραστηριότητας του ιού, εμφανίζονται με απότομη μείωση της ανοσίας. Ο κίνδυνος θηλωμάτων στο λαιμό, το δέρμα και τους βλεννογόνους σε ολόκληρο το σώμα αυξάνεται σημαντικά με:
- Μετάδοση μολυσματικών ασθενειών ή χειρουργικής επέμβασης.
- Περίοδος κύησης και θηλασμού.
- συνεχές στρες, υποθερμία και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την ανοσία.
- Μακροχρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων.
- την παρουσία λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος.
Όλοι οι παράγοντες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να συμβάλουν στον πολλαπλασιασμό του ιού στο αίμα. Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς όχι μόνο να αφαιρέσουμε τα θηλώματα, αλλά και να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα για να αποτρέψουμε την επανεμφάνισή τους.
Θηλώματα: εναλλακτική θεραπεία
Εάν εμφανιστεί θηλώματα στο σώμα σας, απαγορεύεται αυστηρά να το αφαιρέσετε μόνοι σας στο σπίτι. Για ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Ο ειδικός θα συνταγογραφήσει τις απαραίτητες μελέτες και, με βάση τα αποτελέσματά τους, θα αναπτύξει ένα θεραπευτικό σχήμα. Σύμφωνα με αυτό το σχήμα, υπό την επίβλεψη ενός γιατρού, ο ασθενής μπορεί να θεραπεύσει τον ιό του θηλώματος στο σπίτι.
Πρόληψη του HPV
Η πρόληψη του ιού του θηλώματος μέσω λαϊκών και παραδοσιακών μεθόδων αποσκοπεί στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης. Υπάρχει επίσης η πρόληψη του πολλαπλασιασμού του ιού στο σώμα και ο σχηματισμός εξωτερικών εκδηλώσεων όπως θηλώματος σε οικείο μέρος, λαιμός, βλέφαρα, παλάμες, πέλματα των ποδιών κ. λπ. , στο δέρμα και στους βλεννογόνους κ. λπ.
Πρόληψη λοίμωξης από ιό ανθρώπινου θηλώματος
Προκειμένου μια μέρα να μην χρειάζεται να αναρωτιέστε πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα, είναι απαραίτητο να θυμάστε τα πιο σημαντικά μέτρα για την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό. Δυστυχώς, σε στενές σχέσεις με νέους σεξουαλικούς συντρόφους, η χρήση προφυλακτικού και άλλων αντισυλληπτικών δεν προστατεύει το σώμα από τον HPV. Μόνο η διατήρηση μιας μονογαμικής σχέσης με έναν αξιόπιστο σύντροφο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Οι παραδοσιακές μέθοδοι δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο οι παραδοσιακές μέθοδοι για την πρόληψη της λοίμωξης από ιό θηλώματοςΣύγχρονοι επιστήμονες έχουν αναπτύξει διάφορα εμβόλια που μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης στελεχών HPV με υψηλό ογκογονικό δυναμικό (6, 11, 16 και 18).
Η καταλληλότερη ηλικία για εμβολιασμό είναι μεταξύ 10 και 25 ετών. Το αποτέλεσμα υπολογίζεται για περίπου 6, 5 χρόνια.
Πρόληψη εκδηλώσεων HPV
Προκειμένου να αποφευχθεί η δραστηριότητα του ιού του θηλώματος, είναι αποτελεσματική μια εναλλακτική θεραπεία με τις συνταγές του για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, απαιτείται διαβούλευση με γιατρό πριν από τη χρήση. Επίσης, μην ξεχάσετε τους πιο αποτελεσματικούς και ασφαλέστερους τρόπους για να αυξήσετε τις φυσικές προστατευτικές λειτουργίες του σώματος μέσω της άσκησης, της υγιεινής διατροφής και της σκλήρυνσης.
Η πρόληψη του ιού του θηλώματος στο σπίτι είναι διαθέσιμη σε όλους. Μην ξεχνάτε να βλέπετε τακτικά το γιατρό σας για να προστατεύετε την υγεία σας και να ενισχύετε τη δική σας ασυλία.